Czy geniusz brazylijskich piłkarzy to tylko talent czy ciężka praca?

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego Brazylijczycy są tak dobrzy w piłce nożnej? Czy to kwestia naturalnego talentu, czy może wynik ciężkiej pracy i treningu? Dziś zagłębimy się w te zagadnienia, korzystając z naukowych odkryć zawartych w książce „Kod Talentu” autorstwa Daniela Coyle’a. 

Co to jest mielina i dlaczego jest tak ważna?

Zanim przejdziemy do analizy brazylijskiego fenomenu, warto zrozumieć, co to jest mielina. Jest to substancja, która izoluje neurony i umożliwia szybsze przewodzenie impulsów nerwowych. Mielina to białkowo-lipidowa substancja, która otacza aksony neuronów, działając jak izolator elektryczny. Jej główną funkcją jest przyspieszenie przewodzenia impulsów nerwowych między komórkami nerwowymi. W kontekście „Kodu Talentu” Daniela Coyle’a, mielina odgrywa kluczową rolę w procesie nauki i osiągania wysokiego poziomu umiejętności. Coyle argumentuje, że każda forma głębokiej praktyki, czy to w sporcie, muzyce czy nauce, prowadzi do zwiększenia produkcji mieliny wokół odpowiednich neuronów. W efekcie, ścieżki nerwowe stają się bardziej efektywne, co umożliwia szybsze i bardziej precyzyjne wykonanie różnych zadań i umiejętności. Dlatego zrozumienie roli mieliny może zrewolucjonizować nasze podejście do treningu i rozwoju osobistego.

Według badań, mielina rośnie w okresach intensywnego treningu i praktyki, co potwierdza teorię, że talent to nie tylko geny, ale również ciężka praca.

Trzy filary „Kodu Talentu” w kontekście brazylijskiego futbolu

Daniel Coyle w swojej książce identyfikuje trzy główne elementy, które składają się na talent: głęboką praktykę, zapłon i coaching.

Głęboka praktyka

Głęboka praktyka (deliberate practice, deep work), jeden z trzech filarów „Kodu Talentu”, jest kluczowym elementem w rozwoju brazylijskich piłkarzy. W Brazylii popularna jest gra w „futsal”, czyli piłkę nożną w hali na mniejszym boisku. Coyle zwraca uwagę, że mniejsze boisko i szybsze tempo gry w futsalu pozwalają na częstsze kontakty z piłką, co przekłada się na szybsze budowanie mieliny. 

W futsalu piłkarz ma około 600% więcej kontaktów z piłką niż w tradycyjnej piłce nożnej. To oznacza, że w ciągu jednego meczu młody piłkarz wykonuje więcej akcji, co przyspiesza jego rozwój.

Zapłon

Zapłon, czyli wewnętrzna motywacja, jest kolejnym filarem, który Coyle identyfikuje jako kluczowy dla osiągnięcia sukcesu. W Brazylii piłka nożna jest nie tylko sportem, ale i elementem kultury, tożsamości narodowej. Młodzi piłkarze dorastają, widząc swoich bohaterów na stadionach i w telewizji, co działa na nich jak potężny zapłon.

Brazylijska reprezentacja piłkarska wielokrotnie zdobyła Puchar Świata, a do tego wiele gwiazd światowej piłki jak Ronaldo, Neymar czy Zico (wychowanek Flamengo – więcej o klubie na stronie https://www.lance.com.br/futebol-nacional/flamengo-2-x-0-fortaleza-fla-triunfa-e-se-aproxima-da-lideranca-no-brasileirao.html) działają jako dodatkowy „zapłon” dla młodych talentów, bo młodzi piłkarze wiedzą i widzą, że może czekać ich mniejsza lub większa kariera na arenie międzynarowodej, która może pomóc im wyjść z biedy w swoim kraju.

Coaching

Ostatni filar, coaching, jest równie ważny. W Brazylii trenerzy są często byłymi piłkarzami, którzy doskonale rozumieją, jak ważna jest głęboka praktyka i jak ją efektywnie zorganizować. Trenerzy w Brazylii są znani z indywidualnego podejścia do każdego piłkarza, co pozwala na maksymalne wykorzystanie potencjału każdego zawodnika. W Brazylii działa ponad 10 000 akademii piłkarskich.

Książka „Kod Talentu” Daniela Coyle’a rzuca nowe światło na pojęcie talentu i ciężkiej pracy. Analizując brazylijski futbol przez pryzmat tej książki, można dojść do wniosku, że sukces Brazylijczyków nie jest wynikiem jedynie naturalnego talentu, ale kombinacji głębokiej praktyki, zapłonu i coachingu. Dodatkowo, w świetle tych odkryć, warto zastanowić się nad własnym podejściem do talentu i ciężkiej pracy, nie tylko w kontekście sportu, ale i innych dziedzin życia.